ENO heeft veel aan de liefde te danken. Jan Willem van Kampen kwam aan het schaken omdat hij de dochter van Henk van den Berg trouwde. En Dick Poffers is lid geworden van ENO dankzij de buurman van zijn toenmalige vriendin (en nu vrouw) Jannie: Die buurman heette Ben van Giessen. En dat was een vooraanstaand schaker bij schaakvereniging ENO. Onze oudere leden kennen hem nog wel.
Dick heeft leren schaken van een buurjongen aan de Overwaterweg toen hij een jaar of twaalf was. Veel schaakte hij eigenlijk niet. Maar Ben maakte hem enthousiast en troonde hem mee naar de schaakclub. Zo is Dick zo rond zijn twintigste lid geworden van ENO. Hij hield het een jaar of tien vol maar toen vroegen werk en gezin alle tijd op en heeft Dick bedankt.
Als servicemedewerker voor röntgenanalyse apparatuur zwierf hij over de hele wereld en dan lukt het niet om elke maandagavond te gaan schaken. Soms zat hij weken in Japan, Taiwan of Amerika. Maar zijn liefde voor de schaaksport bleef en zodra hij meer tijd kreeg is Dick dus weer opnieuw lid geworden van ENO. Dat is nu zo een 25 jaar geleden. In 2002 is hij gestopt met werken. Hoewel Dick veel fietst (‘s zomers) en wandelt (’s winters) gaat hij nu ook op woensdagmorgen schaken. “Dat is toch laagdrempeliger dan de maandagavond. Daar probeer ik van alles uit. En als ik dan van een veel zwakkere speler verlies, dan kan ik daar best plezier in hebben.”
Twaalf jaar gelden kwam Dick in het bestuur: “dat kwam een beetje op mijn pad.” Bestuurlijk ging het toen niet goed met ENO. “Rein werd toen voorzitter en ik wilde wel helpen. Samen met Wim Brink-
huis”. En twee jaar geleden, toen Rein stopte met het voorzitterschap, heeft Dick dat overgenomen.
“ENO is een club om gezellig een avond te schaken. Natuurlijk wil iedereen winnen maar we zijn niet prestatiegericht. Jongeren die hogerop willen spelen gaan dan misschien wel weg maar je ziet aan Johan en Mark dat ze dan later toch ook weer terug komen.”
Dat voorzitterschap kost flink wat tijd: “Je moet naar buiten zichtbaar blijven, bijvoorbeeld met de Cultuurmarkt en stukjes in de krant. En je moet ook blijven vernieuwen. Daarom zijn we ook in contact met Bob Bishoen van de SBO”.
Wat er nu zo leuk aan schaken is, kan hij moeilijk zeggen. Maar: “er moet wel altijd een persoon tegenover me zitten, schaken tegen de computer, daar vind ik niks aan. Vroeger nam ik een externe partij die ik verloren had, nog wel eens mee naar huis en schaakte ik ’s nachts door maar nu gelukkig niet meer”.
Echt memorabele partijen heeft hij niet zo in het geheugen. “Maar dat ik dit jaar in het eerste meedeed tegen Doetinchem en dan remise speel tegen een tegenstander die een paar honderd elo-punten meer heeft dan ik, daar kan ik wel trots op zijn”. En dat kunnen we ons allemaal goed voorstellen.
Peter de Noord
